Laguny wylęgają się w lipcu. Rodzice Laguna ustawiają go na kamieniu wystawionym na słońce. Lagun powoli się zarumienia i przyjmuje docelową barwę i twardość po ok. 2 tygodniach. Po tym czasie jeden z rodziców laguna przenosi go w miejsce bliżej wody. Lagun tam uzyskuje miąższość i odpowiednią wilgotność skórki. Następnie Lagun wraca do rodzinnego gniazda, zwykle znajdującego się na drzewach, aby ćwiczyć zręczność i przyczepność. Dzieje się to mniej więcej w sierpniu. W tym czasie najłatwiej jest zaobserwować Laguna na wolności. Lagun, po uzyskaniu odpowiednich umiejętności schodzi na ziemię, aby samemu zadbać o pokarm. Żywi się roślinami bogatymi w cukry i zbożami. W przypadku głodu jest w stanie obrabować uprawy żyta lub pszenicy. Gdy urośnie do docelowych rozmiarów nastaje jesień i zaczyna szukać schronienia. W tym czasie odłącza się od rodziców, którzy w przyszłym roku prawdopodobnie urodzą kolejnego laguna. Lagun, poszukując schronienia, udaje się w miejsca zadrzewione zamieszkałe przez inne zwierzęta. Wykorzystuje nory u podnóży drzew by tam się zakopać na zimę. Nie gromadzi potrzebnego jedzenia, gdyż będzie w stanie zamrożenia. Zachowuje on świeżość i rozmraża się na wiosnę, gdy temperatura przez dłuższy czas będzie przekraczała 10 stopni Celsjusza. Na wiosnę Lagun wychodzi na poszukiwania partnera. Po znalezieniu innego osobnika i zaznajomieniu się z nim wyrusza wraz z parterem w podróż w celu znalezienia idealnego miejsca do urodzenia dzieci. Lagun zwykle zakłada gniazda na drzewach w pobliżu kamieni oraz nasłonecznionych. W większości przypadków Lagun wybiera miejsca suche, lecz niezbyt odległe od wody. Lagun wspólnie z partnerem formuje masę na przyszłego Laguna. Lagun pozbywa się części składników swojego ciała. Lagun płci żeńskiej pozbywa się części masła i jajek, natomiast Lagun płci męskiej pozbywa się części mąki i cukru. Proces pozbywania się składników przez pojedynczego Laguna nazywamy rodzeniem, dlatego mówi się, że oboje rodziców rodzi młode potomstwo. W zależności od ilości nagromadzonej masy masa jest dzielona na mniejsze części i wystawiana na słońce. Lagun po przeżyciu ok. 4 lat traci zdolność do przerabiania roślin na potrzebne mu do życia składniki i po wydaniu i wychowaniu potomstwa nie udaje mu się przetrwać zimy ze względu na brak nagromadzonych składników odżywczych i umiera w norze, gdzie się rozkłada. To wyjaśnia, dlaczego praktycznie nie widzimy zwłok Laguna. Rzadko zdarza się, że człowiek zje Laguna, jednak takie przypadki występują. Obserwacje Laguna zauważono pierwszy raz na drzewie w Krakowie dnia 16 kwietnia 2024 roku. Zauważyła go kobieta, która zwróciła uwagę na jego ruchy. Wezwano inspektorów Krakowskiego Towarzysta Opieki nad Zwierzętami (KTOnZ), jednak nikt jej nie uwierzył i wszyscy uważają ją za zgłupiałą.